নয়নৰ নয়না

                                    মহেশ হালদাৰ

                                   ~~~~~~~~~~~~

 তুমি বৰঞ্চ মোৰ নয়নৰ নয়না হৈ যোৱা

আৰু মই তোমাক দেখাৰ হেঁপাহ দূৰ কৰি লম

তুমি বৰঞ্চ মোৰ ভালপোৱা হৈ চোৱা

আৰু মই তোমাক গৰ্ভ কৰি হৃদয়ত ভৰাই থম।


তুমি বৰঞ্চ এটি সৰু ঘৰ হৈ যোৱা

তাতেই মই চিৰজীৱন থাকিম,

তুমি বৰঞ্চ মোৰ জীৱনৰ অংশ হোৱা

তোমাক লৈ জীৱন সুমধুৰ কৰিম।


তুমি সুখ  হৈ নাহিলেও দুঃখ হৈ হৃদয়ত থাকা

তাতেই মই ধন্যবাদ জ্ঞাপন কৰিম,

গভীৰ ৰাতিত টোপনি ভাঙিলে

তোমাৰ দুখ বোৰৰ সহায়তেই কান্দিম।

ভূল নুবুজিবা বন্ধুবৰ্গ

            ভূল নুবুজিবা বন্ধুবৰ্গ                                        

          ~~~~~~~~~~~~~~~~~~                                                                       শ্ৰীনয়ন জ্যোতি গোৱালা

                                     ~~~~~~~~~~~~~~~~~~~







সময়ৰ গতিৰ ৰূপ ইমান কঠিন হ'ব পাৰে 

তাহানিও ভবা নাছিলোঁ 

না কব পাৰিছো না বুজাব পাৰিছো 

সকলো দেখিও নেদেখা হৈ পৰিব লগা হৈছোঁ 

হয়তো মোৰো ভুল প্ৰথমতেই কথাবোৰ নকলো খুলি

সকলো ফালৰ পৰা কেঁকোৰা চেপা দিলে 

ধৈৰ্য হয়তো নাথাকে মানুহ

যদিও বা ভুল মোৰ সময়ত বুজি পাবা 

কিছুমান চকুৰে দেখা সত্য নহয় আৰু 

চকুৰে নেদেখা কিছুমান সত্য হ'ব পাৰে । 

ময়ো বিচৰা নাই তোমালোকৰ পৰা আঁতৰি আহিব

কিন্তু সময়ৰ গতিক কোনে সলাব পাৰে 

যি বাটেৰে আহিছোঁ সেই বাটেৰেই যাম আকৌ ঘুৰি 

আৰু কিছু দিন বাকী

বিশ্বাস ৰাখা যোৱা নাই আঁতৰি 

নাযাও তোমালোকক পাহৰি । 

কেৱল তোমালোক তোমালোকে ই হৈ থাকা 

নহ'বা সলনি ।🙏🙏🙏🙏



সেমেকা প্ৰেমৰ কাহিনী

                          শ্ৰীনয়ন জ্যোতি গোৱালা 

                        ~~~~~~~~~~~~~~~~

মোৰ আকাশৰ তৰাবোৰ তিৰবিৰাবলৈ পাহৰিছে 

সেউজ সপোনবোৰ কলা ৰঙে আবৰিছে 

ৰচি ৰখা সপোনবোৰ পাহৰিব ধৰিছো 

কাৰোবাৰ সাহস আৰু মৰমৰ অভাৱত 

মন মোৰ মৰুভূমি হৈ পৰিছে ।

কেতিয়াবা অশ্ৰ নিগৰিছে 

কেতিয়াবা বুকুৰ ধপ ধপ শব্দৰ কপনি উঠিছে 

কেতিয়াবা বহু দূৰলৈ গুচি যোৱাৰ কথাও মনলৈ আহিছে 

মুঠৰ ওপৰত তুমি শব্দটো নথকাৰ বাবে 

জীৱনটো সেমেকি পৰিছে 

জীৱনটো সেমেকি সেমেকি

এটি সেমেকা প্ৰেমৰ কাহিনী গঢ় লৈ উঠিছে ।


মই এজন মিচলীয়া মানুহ

                           শ্ৰীনয়ন জ্যোতি গোৱালা
                          ~~~~~~~~~~~~~~~~~~
মই মিচা কোৱা আৰু বন্ধুত্বৰ অভিনয় কৰা 
এজন মিচলীয়া মানুহ 
আৰু নোৱাৰোঁ sorry ।
তুমি নজনাকৈ তোমাক ভালপোৱাৰ বাবে 
তোমাৰ প্ৰেমত পৰাৰ বাবে ক্ষমা বিচাৰিছোঁ ।

বন্ধুত্বৰ নাম দি ভালপাই থকাটো কোনো শুদ্ধ কাম নহয় 
মিচা মাত মাতি প্ৰেম কৰিব নোৱাৰোঁ ।
এয়া মোৰ কোনো সততা বা প্ৰেম পোৱাৰ কোনো চেষ্টা নহয় 
নিজক প্ৰমাণ কৰাৰো কোনো পথ নহয় 
আচলতে মনটোক ধৰি ৰাখিব নোৱাৰিলোঁ ।

তোমাৰ প্ৰেম লাভৰ বাবে মিচা কলো বন্ধুত্বৰ অভিনয়ো কৰিলোঁ 
কিন্তু তোমাক ভালপোৱা কোনো অভিনয় বা মিচা নহয়।
মোৰ একা প্ৰেম সফল নোহোৱাৰ বাবে তোমাক ভালপোৱা নাই 
আচলতে কেতিয়া তোমাৰ প্ৰেমত পৰিলোঁ ধৰিবই নোৱাৰিলোঁ ।

তোমাৰ নাজানো কিহৰ বিশ্বাসী তুমি ?
মই কোনো জাতি ধৰ্ম বৰ্ণ বিশ্বাস নকৰোঁ 
মই বিশ্বাস কৰো জন্মদাতা ঈশ্বৰক আৰু নেদেখা ভগবানক
মই বিশ্বাস কৰো ৰাধাকৃষ্ণ শিৱ পাৰ্বতিয়ে বোৱাই লোৱা 
সেই প্ৰেমৰ নদী আৰু জীৱন বাস্তৱতাৰ কাহিনী ।

মই নাজানো তুমি কি বুলি মোক গ্ৰহণ কৰিছা ?
তোমাৰ হিদয়ত মোক বন্ধুত্ব নে প্ৰেমীক ৰূপে আশ্ৰয় দিছা ?
মই তোমাৰ প্ৰেমিক হ'ব বিচাৰোঁ ।

কি হ'ল একোৱেই তু নকলা ! একো নোকোৱা নেকি ?
তুমি গ্ৰহণ নকৰিবা চাগে মোৰ এই প্ৰেম প্ৰস্তাৱৰ কবিতা !
দিবানে মোক তোমাৰ হিদয়ত প্ৰেমিক হৈ থাকিব 
হবা নে এই মিচলীয়া মানুহজনৰ জীৱন কাহিনীৰ অধ্যায়।
তোমাৰ মোৰ প্ৰেমৰ ভাষাৰে লিখিম হেজাৰ কিতাপ
আৰু
তুমি ভালপোৱা প্ৰিয় ৰসাল কবিতা ।

মাতিছা যদি যাবই লাগিব


                মাতিছা যদি যাবই লাগিব                                                 ~~~~~~~ শ্ৰীনয়ন জ্যোতি গোৱালা
                                        _____________________
মাতিছা যদি যাবই লাগিব - ঘৰ যদিও বা দেখা নাই বিচাৰি বিচাৰি উলিয়াব লাগিব 

তোমাৰ ঘৰৰ বাটত যদি বা ঘাট আছে 
গাভৰুকেইজনীক কৈ থবা মোৰ প্ৰেমত নপৰিবলৈ 
নহ'লে ৰাইজৰ আগত জৰিমনা মাননি ধৰিবলৈ - মাছ মঙহেৰে খোৱাবলৈ কবিৰ জেপত কত থাকিব ৰঙা নোটৰ গুন্ধ

বাছৰ পৰা নামিয়ে তোমাৰ ঘৰলৈ অলপ খোজকাঢ়ি যাব লাগে
আগবাঢ়ি আহিবা চোন তুমি
-দোয়ো খোজত খোজ থৈ গুন গুনাই যাম 
তোমাৰ মোৰ প্ৰেমৰ কাহিনী।

তোমালোকৰ খেল পথাৰখনলৈ লৈ যাবা নে?
যত তোমাৰ শৈষৱ আজিও জিলিকি আছে
শুনিম মই মোৰ প্ৰেমীকাৰ তিতা কেহা মিঠাৰ কাহিনী
আৰু মই সুধিম বিৰতিৰ সময়ত কাৰ কথা ভাবিছিলা
নিজান দেশত তুমি 

মাতিছা যদি যাবই লাগিব-ঘৰ যদিও বা দেখা নাই ঘৰ
বিচাৰি উলিয়াব লাগিব
নহ'লে তোমাৰ খং অভিমানবোৰ কেনেকৈ গুচাম

মাক কৈ থবা জোৱাই আহিব বুলি
শহুৰ আগত ভয়ে ভয়ে কথা কম হয়তো বা নকম 
শাহুৰৰ লগত কথাই পাতি থাকিম চাগে
দাদায়ে বেয়া পাবও পাৰে চলিব
এদিন দাদাওতো প্ৰেমত পৰিব 

মাতিছা যদি যাবই লাগিব ।                             
এ হে ৰবা ৰবা কাৰেন্ত গ'ল
মমটো জ্বলাই লও  ।
 তুমি ৰবা নে তেতিয়ালৈ ।


জীৱন যাত্ৰা নাটৰ শেষ চিত্ৰ


                              ✍️✍️✍️  শ্ৰীনয়ন জ্যোতি গোৱালা

লাহে লাহে গা ৰ চাল ওখুৰা মুখুৰা হৈ পৰিব
চকুৰ পতা নামি আহিব
গুটেই শৰীৰ কপি থাকিব  থৰ থৰ
লাখুটি ডালো যাও নাযাও কৈ আগবাঢ়িব
গা ৰ কপনিত মূৰৰ বগা চুলিও সৰি পৰিব 
হাৰ নমনা জীৱনেও ধক ধক শব্দৰে যুজি থাকিব 
আৰু জীৱন যাত্ৰা ত গৈ থাকিব ।
এদিন হঠাৎত 
মই শুই থাকিম মোৰ ওচৰত বহি কোনোবাই 
চিঞৰি চিঞৰি দুচকু টুকি মাতিব কিন্তু মই নাথাকিম
মোৰ ঘৰখনত মানুহৰ সোত বব 
গাওঁয়ে ভূয়ে মই গুচি যোৱাৰ খবৰ বিয়পি যাব
ইজনে সিজনৰ আগত
ককাজন অমুক ককাজন তমুক বুলি কৈ 
শোকত ভাহি পৰিব
সকলো শেষ হৈ যাৱ
কোনোবাই বুজনি দিব 
বিধাতাৰ লিখন কোনে মচিব পাৰে
যি হ'ল হ'ল বুলি কৈ
নিজক আনক শান্তনা দিব ।
13 দিনৰ পিছত সকলো শূণ্য হৈ যাব
শেষ শেষ হৈ ৰৱ
এয়াই যেন চক্ৰ 
এয়াই যেন জীৱন যাত্ৰা নাটৰ শেষ চিত্ৰ।

অন্তৰৰ খবৰ

  অন্তৰৰ খবৰ  ~~~~~~~~~~~~~~~                                                                            শ্ৰীনয়ন জ্যোতি গোৱালা  হিদয়ৰ আধা ...