অন্তৰৰ খবৰ

 অন্তৰৰ খবৰ 

~~~~~~~~~~~~~~~                                                                            শ্ৰীনয়ন জ্যোতি গোৱালা 

হিদয়ৰ আধা ভগা দৰ্জাখন বন্ধ কৰি 

অতীতক সোঁৱৰি উলিয়াই লৈছোঁ আজি

স্মৃতিৰ এখিলা পাত 

সময়ৰ ঘোঁৰাত বহি সিদ্ধান্ত সাথৰত ডুবিবলৈ

প্ৰয়োজন মৌন ভাষাৰ।

এতিয়া মাথোঁ আশা ভৰষাবোৰ ওলমে

বাকীবোৰ অন্ধ কোঠাত নিৰৱে পৰি ৰয় ।

জ্বলা জুইত জাহ গ'ল 

এখনি উজ্বলিত তৰা ৰল মাথোঁ

কলা ছাহ আৰু কলা ধুৱা।

কথাৰ বুকুত কথা নিশব্দৰ শব্দ

মৌনতাৰ অৰ্থ এতিয়া কোনো বুজে। 

সময় আহিব

চিন্হবোৰ মৰম ভাষাত লিখা কাহিনীবোৰ

এদিন‌ মচি যাব।

অন্তৰৰ দলংখনো ভাগি যাব

ঘাটৰ পানীও শুকাই যাব । নিৰ্মাণ হ'ব নতুন দলং ।

কিন্তু তেতিয়া সমাধান পাবা 

সমস্যা নাথাকিব নাথাকিব গৰাকী।

হিদয়ৰ আধাভগা দৰ্জাখনৰ‌ ভগ্নাংশয়ে ওলোৱা

কেঁচা তেজৰ গুন্ধত সুগন্ধি বুটলিছে

এদিন শুকান তেজৰ কেঁচা মঙহৰ কলা ধূৱাই

আমনি কৰিব সোঁৱৰাব মোৰ কাহিনী

সন্তেকতে শেষ হ'ব তেতিয়া।  

এটি মৰম তেজেৰে লিখা 

অসীম অতুলনীয় মূল্যৱান কাহিনী।

কাৰ ভূল কোন সততা

 কাৰ ভূল কোন সততা

              ✍️✍️নয়ন জ্যোতি গোৱালা

     সময়ে কব সময়ৰ কথা 

সময়েও নাজানে সময় যে সততা 

বাস্তৱ সময়ৰ বাস্তৱ ছবি

পৰিস্থিতি যেনেই নহওক সময়ে কব মোৰ কথা 

এবাৰ সুস্থৰে স্পষ্ট কৈ ভাবা ।

মই এগাল মৰম দিবলৈ গৈ হয়তো তোমাৰ চকুলো সৰিছে 

হিদয়ত সযতনে ৰখাৰ চেষ্টাত কৰবাত 

মোৰ হিদয়ৰ কামি হাড়ে তোমাক খুচিচে 

সেয়া প্ৰেম নে শত্ৰুতা মই নাজানো ?

কেতিয়াবা জানো তোমাক বেয়া কৰিছো ?

হয়তো মোৰ জীৱনত দাৰি কমা লগাৰ পিছতো সম্ভৱ নহব ।

জানো,তোমাৰ সময়ৰ নষ্ট হল

এটি বছৰ শেষ হল তুমি ভবাৰ দৰে নহ'ল

হাজাৰ বাৰ চিঞৰিছো মোৰ ভূল কিন্তু কত?

তোমাৰ কামৰ দায়িত্বত নে নিৰ্বাচন 

সময়ৰ নে ভাগ্যৰ

কিছু লোকে পূৰ্বতে লগাই দিয়া কলা টকাৰ বদলাম নে সন্দেহ শব্দৰ কত ভূল?

কৰিছো অনুৰোধ শত শত বাৰ ভাবা এবাৰ,

কৰিছা যদি কৰা খং কৰা অভিমান কিন্তু কিয়--_এতিয়া চাগে নাই মোলৈ মান ?

চকুলো বিয়পিছে হয়তো সময় পৰিস্থিতিয়ে কৰিছে অভিমান 

ময়ে মানৱ/ময়ে প্ৰেম/ময়ে দানৱ /ময়ে তোমাৰ অপ্ৰিয় জন

তোমাক শত শত বাৰ নমন

যুক্ততা সততা স্পষ্টতাৰে কৰা কাৰ বাবে এই অৱস্থা

কাৰবাবে কিয় কাৰ ভূল কোন সততা ।

মাথোঁ এবাৰ এবাৰ আৰু এবাৰ |

              তোমাৰ জন |