জীৱনৰ সত‍্য‍তা

এজাক মানুহৰ সতে বন্ধুত্ব গঢ়িছো
চিনাকি অচিনাকি অগণন লোকৰ মাজত
এপাহি পোহৰ বিচাৰি ফুৰিছো
কোনোবাই আনৰ বাবে কোনোবাই নিজৰ বাবে
হাহিছে আৰু কান্দিছে
বিশ্বাসৰ মাজতো বিশ্বাসঘাটকৰ কণিকা ভাহি উঠিছে
পেলনীয়া গেলা জাৱৰৰ মাজতো
হীৰাৰ মুকুতা জিলিকি উঠিছে
ৰদৰ পোহৰৰ মাজতো আন্ধাৰে আৱৰি ধৰিছে
তাৰ মাজতো চাকিৰে পোহৰাবলৈ চেষ্টা চলিছে
প্ৰতি বস্তুৰ মাজৰ সত‍্যতাক বিচাৰি ফুৰা
আনৰ বাবে তুমি পোহৰ হোৱা
আজিৰ দিনত অলপ সুখ শান্তিৰ বাবেই
হত্যা, চুৰ,পাপ মহা পাপ কৰিবলৈ সাজোঁ
কিন্তু তুমাক নালাগে এইবোৰ কৰিবলৈ
মাথোঁ এবাৰ
নিজৰ মনটোক ধুই লোৱা
কাষৰ মানুহ জনক অলপ সুখ বিলাই চোৱা
নৰক ও স্বগ হৈ পৰিব
এই বিশ্বজগতৰ মাজতো মই বিচাৰিছো
এপাহ বিশ্বাস ফুল সাহসৰ পাহি
মোৰ খোজৰ লগত খোজ দিয়া
মোৰ নামৰ মোৰ দেহৰ
আন এক প্ৰতিছবি ।
               নয়ন জ্যোতি গোৱালা✍️✍️✍️

কৰোনাৰ বিৰুদ্ধে যুজঁ

খালে ঐ খালে 

কৰোনা ভাইৰাছে 

সকলোকে খালে ।

সাৱধান হ সজাগ হ ,

নহলে আপোনজনক এৰি

চিৰদিনৰ বাবে এৰিবলৈ 

সাজোঁ হ ।

পদূলিতে ৰৈ আছে মহামাৰী ৰথ

ওলাই নাহিবি ঐ ওলাই নাহিবি

ঘৰৰ চোকতে সোমাই থাক হত ।

বিদেশত মৰিছে মৰিছে দেশতো মৰিছে

শ শ আপোন আপোন ভাই বন্ধু ,

এতিয়া আহি সোমাল 

অসম আই মাতৃ বুকুতো ।

       যুদ্ধ বুলিছে 

কৰোনাই অসমত জপিয়াই পৰিছে ।

বাৰে বাৰে হাত ধু ,

মুখত নাখত কাপোৰ মাৰি থ ।

চাফ চিকুণ হৈ থাক

আপোনজনৰ পৰা ১,২ মিটাৰ 

দূৰত্ব বজাই ৰাখ ।

চৰকাৰে দিয়া নিয়ম বোৰ মানি চলো আহ

এনেকৈ কৰোনা ভাইৰাছৰ বিৰুদ্ধে

 যুজ দিওঁ আহ ।

কৰোনাক পৰাজয় কৰো আহ

আমি অসমী আইৰ সন্তান বুলি

চিনাকি দিওঁ আহ ।

    শ্ৰীনয়ন জ্যোতি গোৱালা✍️✍️✍️

মোৰ আপোন

আছে মোৰ দেউতা
আছে মোৰ মা
আছে মোৰ দাদা
আছে মোৰ বা
তেৱেঁই হৈছে মোৰ জীৱনৰ
সাহস শক্তিৰ ভৰাল
তেৱেঁই হৈছে মোৰ আপোনৰো আপোন
মোৰ জীৱনৰ প্ৰথম চিনাকি
লগৰী হৈছে মা
চেনেহৰ হেপাঁহৰ মা
মা মোৰ মৰমৰ
মা মোৰ চেনেহৰ
আপোনৰ অমিয়া মৰম
পাহৰিম নে বাৰু?
পাহৰিব পাৰি জানোঁ?
        শ্ৰীৰিমন গোৱালা✍️✍️✍️
            (বয়স ১২)